ในเช้าวันใหม่ที่สดใสในเดือนตุลาคมปี 2020 Blasdell กำลังเดินไปตามถนนชานเมือง Mornington Peninsular ที่ประดับประดาด้วยหน้ากากใบหน้าถุงมือสีน้ำเงินและถุงพลาสติกสีเหลือง เธอหยุดอยู่ข้างๆต้นไม้ที่มีเปลือกไม้ที่อ่อนนุ่มและกระพือปีกตามแรงลมและโน้มศีรษะของเธอกลับมาเพื่อจ้องมองเข้าไปในท้องฟ้า ต้นมูนอาห์ ( Melaleuca preissiana ) เป็นแหล่งแฮงเอาท์ที่ชื่นชอบพอสซัมและ - เธอเห็นรัง ในหญ้าด้านล่างเธอพบสิ่งที่ต้องการอย่างรวดเร็ว: เม็ดพอสซัมปูสีน้ำตาลเข้ม

จากถุงพลาสติกของเธอ Blasdell ดึงหลอดทดลองขนาดเล็กและแหนบสีเขียวคู่หนึ่ง เธอเทอุจจาระบางส่วนลงในท่อแล้ววางฉลากไว้และยัดมันลงในถุงพร้อมกับตัวอย่างอื่น ๆ สล็อต

ในขณะเดียวกันทีมของเธอได้ส่งแบบสอบถามไปยังผู้อยู่อาศัยในคาบสมุทรมอร์นิงตันทั้งสำหรับผู้ที่เป็นโรคและผู้ที่ไม่ได้เป็นโรค พวกเขาต้องการค้นหาพฤติกรรมของพวกเขาเช่นพวกเขาสวมถุงมือขณะทำสวนหรือไม่และพวกมันอาศัยอยู่ใกล้แหล่งน้ำนิ่งซึ่งอาจดึงดูดยุงได้หรือไม่? บลาสเดลล์และทีมงานของเธอไปเยี่ยมบ้านของผู้อยู่อาศัยบางคนและเก็บตัวอย่างสิ่งแวดล้อมเพื่อดูว่าแบคทีเรียนั้นพบในดินรอบบ้านหรือไม่ ด้วยการเชื่อมโยงข้อมูลทั้งหมดนี้พวกเขาหวังว่าจะได้ภาพที่ชัดเจนขึ้นว่าโรคนี้แพร่กระจายจากสิ่งแวดล้อมสู่คนได้อย่างไร slotxo

จากนั้นหลังจากดวงอาทิตย์ตกไป Saras Windecker และทีมของเธอก็ออกเดินทาง ในความมืดของกลางคืนบนถนนชานเมืองอันเงียบสงบของคาบสมุทร Windecker นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเมลเบิร์นเดินช้าๆไปตามถนนสายกลางศีรษะของเธอส่องไปยังต้นไม้โดยรอบและเริ่มนับ เธอกำลังทำการสำรวจที่น่าสนใจเพื่อดูจำนวนพอสซัมในภูมิภาคนี้ เธอเริ่มขึ้นทางตอนเหนือของเมลเบิร์นซึ่งเธอจะพบประมาณ 30 คนในตอนเย็น แต่เมื่อเธอเข้าใกล้คาบสมุทรมอร์นิงตันมากขึ้น "เราเริ่มเห็นตัวเลขที่สูงมากเหล่านี้ - พอสซัมมากกว่า 100 ตัวในค่ำคืนเดียวที่โดดเด่น" เธอกล่าว