การกินเนื้อสัตว์เป็นสิ่งที่ฝังรากลึกในวัฒนธรรมตะวันตก มักเกี่ยวข้องกับความมั่งคั่งและอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง และสำหรับหลายๆ คน นิสัยนี้ยังเป็นนิสัยที่ยากจะเปลี่ยนแปลง ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 เป็นช่วงที่การบริโภคเนื้อสัตว์เติบโตอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้มีการผลิตเนื้อสัตว์เพิ่มมากขึ้น ในเวลาเดียวกัน การกินเนื้อสัตว์เพิ่งถูกวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ สิ่งแวดล้อม หรือด้านมนุษยธรรม การทบทวนนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งสัญญาณถึงผลที่ตามมาของการเปลี่ยนแปลงของอาหารหรือการเปลี่ยนไปใช้อาหารที่อุดมไปด้วย/ไม่ดีในส่วนผสมบางอย่างต่อการทำงานของระบบฮอร์โมนและระบบประสาท ซึ่งแปลเป็นการเปลี่ยนแปลงในอารมณ์และพฤติกรรม บทความนี้กล่าวถึงปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่รองรับความยากในการเปลี่ยนแปลงความชอบด้านอาหารและปัญหาที่พบขณะเพิ่มผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ลงในอาหารประจำวัน สุดท้าย การศึกษานี้สรุปข้อจำกัดของการปรับเปลี่ยนนิสัยการกินที่เกิดจากทัศนคติและนิสัยที่เป็นที่ยอมรับ

           ปัญหาเหล่านี้ ดูเหมือนว่าจำเป็นต้องลดการบริโภคเนื้อสัตว์และส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการกินครั้งใหญ่เพื่อสนับสนุนการรับประทานอาหารที่ยั่งยืน อย่างไรก็ตาม ต้องคำนึงว่าอาหารที่มีเนื้อสัตว์เป็นหลักไม่เพียงแต่ส่งผลต่อสุขภาพและระดับโภชนาการของแต่ละบุคคลเท่านั้น แต่ยังอาจกำหนดรูปแบบทางจิตสังคมของชุมชนอีกด้วย นอกจากนี้ การลดการบริโภคเนื้อสัตว์อาจทำได้ไม่เพียงแค่การกำจัดผลิตภัณฑ์จากสัตว์ออกจากอาหารโดยไม่ต้องรับประทานอาหารที่สมดุลและมีคุณค่าทางโภชนาการเพียงพอ (เช่น สารทดแทนจากพืช) และหากไม่มีการตรวจสอบอย่างใกล้ชิดว่าอาหารเสริมจากพืชได้รับการเสริมอย่างไร ด้วยส่วนผสมบางอย่างที่พบในเนื้อสัตว์เป็นหลัก (เช่น วิตามิน B12 ) การขาดส่วนผสมที่พบในผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์อาจส่งผลต่อสภาพจิตใจและพฤติกรรมของแต่ละบุคคลด้วย ในทางกลับกัน การบริโภคเนื้อสัตว์แปรรูปมากเกินไปอาจส่งผลเสียต่อการพัฒนาและการทำงานของร่างกายมนุษย์ ตัวอย่างเช่น การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าการบริโภคเนื้อแห้งที่ผ่านการบ่มด้วยไนเตรตมีความเกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางอารมณ์ในปัจจุบัน (เช่น ความบ้าคลั่ง) และการให้อาหารแก่หนูด้วยเนื้อสัตว์ที่มีไนเตรตที่เติมเข้าไปส่งผลให้เกิดการสมาธิสั้นที่ชวนให้นึกถึงความบ้าคลั่งของมนุษย์ และการเปลี่ยนแปลงในวิถีทางของสมองที่ มีส่วนร่วมในโรคสองขั้วของมนุษย์ สล็อต

 
           ปัญหาของการลดการบริโภคเนื้อสัตว์ไม่ได้จำกัดอยู่ที่การรับประทานอาหารที่สมดุลและการเสริมการขาดธาตุที่จำเป็นที่อาจเกิดขึ้น การกินเนื้อสัตว์เป็นสิ่งที่ฝังรากลึกในวัฒนธรรมตะวันตก สำหรับหลาย ๆ คน มันมีความหมายเหมือนกันกับความมั่งคั่งและอาหารที่มีประโยชน์ ยังเป็นนิสัยที่สร้างไว้ซึ่งยากต่อการเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้ หลายคนมีทัศนคติเชิงบวกอย่างมากต่อการกินเนื้อสัตว์ พวกเขาเพลิดเพลินและมีความสุขจากการบริโภคมัน การรณรงค์ให้ข้อมูลที่มุ่งสร้างความตระหนักรู้ถึงผลกระทบด้านลบของการบริโภคเนื้อสัตว์ที่มีต่อสิ่งแวดล้อม สวัสดิภาพสัตว์ และสุขภาพของมนุษย์ ก่อให้เกิดกลไกการป้องกันทางจิตใจ และความล้มเหลวในการลดระดับการบริโภคเนื้อสัตว์ในประชากรทั่วไป สิ่งนี้เกิดขึ้นแม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าการเปลี่ยนมารับประทานอาหารมังสวิรัติในปัจจุบันถือได้ว่าเป็นการกระทำที่น่ายกย่องอย่างมาก ซึ่งพูดได้ดีกับบุคคลที่ตัดสินใจทำเช่นนั้น